Twee jaar geleden heb ik een nieuwe vorm van de top vijf in het maandblad De Dwerggeit geïntroduceerd en nu is het meer een soort van terugblik op het afgelopen keuringsjaar geworden. Dit jaar heb ik de pen doorgegeven aan een volledig nieuw panel van schrijvers. Hierbij wil ik stallen de Cronenburg (Bert Groentjes), het Lytse Wâld (Folkert en Menno Solle), het Ijsselland (Henk Derksen, tevens uitvinder van het concept top vijf in De Dwerggeit in zijn oorspronkelijke vorm) , de Griene Brêge met nu Engbert De Vegt aan het roer en het Heieinde van Freddy Raeymaekers bedanken. Elk op hun eigen manier maakten ze er een mooi verhaal van. De één deed het kort en bondig, de ander wist maar niet van ophouden. Sommigen gingen voor de sterren uit dwerggeitenland, maar soms kwamen er ook verrassende dieren naar voren. Volgens mij is het ook heel erg leuk om te lezen als fokker dat een dier van jou in de top vijf staat. Dat mensen en collega hobbyisten jouw geiten waarderen moet de meeste fokkers veel deugd doen. En zo hoor je ook eens wat de favoriete dieren van de mensen langs de ring zijn. Ik hoor ook vaak gemopper van wat moet je nu in die dwerggeit toch steeds schrijven, alles is al een keertje gezegd. Laat dit nu één van de (vele) rubriekjes zijn die zonder verveling kunnen terugkeren omdat er altijd nieuwe meningen en nieuwe dieren aan te pas komen…
Vanop de clubshow in Den Ham tot op de nationale, was ze goed voor 1A plaatsen, maar haar topvorm durf ik toch toe te schuiven naar de beide Den Ham-shows. Fijn om weten: Brenda is “gefokt” door Gerrit Nijboer uit de combinatie Balthasar vd Loarikshoeve maal Beauty vd Heimerietshoeve, die laatste is gefokt door Wim Schraa. De andere, en misschien nog wel net iets fraaiere van dit duo, is Ursela 457 vh Averheino. Zij werd op de clubshow van Oost-Nederland reserve kampioen. Charlot vd Loarikshoeve werd terecht tot kampioene verkozen. Zij was toen toch wel vrouwelijker en mooier in de voorhand dan Ursela 457. Hetzelfde was van toepassing toen ze 1B werd geplaatst op de openshow in Den Ham, in het voordeel van Catja vd Loarikshoeve. De derde keer dat ik haar zag echter, was de conditie al wat beter en al snel was duidelijk dat ze zich met sprekend gemak tot dagkampioene zou kronen op de in kwantiteit grootste show van het jaar, in Vries, maar in kwaliteit niet de beste. Op de nationale dan, zo had ik ze echter nog niet gezien en zo heb ik nog niet veel geiten gezien. Ze stond uitmuntend in conditie. Het unieke aan deze geit is dat ze haast de perfecte balans laat zien tussen enerzijds correctheid en degelijkheid en anderzijds fijnheid en flair. Daardoor komt ze in de buurt van het plaatje van de standaard. Opgelet, dit zijn momentopnames. Dus: genieten van die momenten. Bijzonder is het toch wel dat tijdens het stallenbezoek dat we deden met Zuidwest Nederland, zowel Brenda als Ursela 457 geen onvergetelijke indruk op mij konden maken. In het hok sprongen hun kwaliteiten niet in het oog, zoals dit in de ring des te meer wel het geval is. Als ik één geit moet noemen, die me dit jaar bij een fokker thuis wel helemaal wist te overtuigen, dan is het wel Casa Rosa vd Elsenburg. Casa Rosa werd geboren in het befaamde grand cru jaar 2012. Het geboortejaar van toch in eerste plaats Elfje vd Wolfhaag en Caitlyn vd Loarikshoeve EN toch ook Casa Rosa. We moeten er geen doekjes op winden, maar qua voorhand is Caitlyn met voorsprong de mooiste en met Elfje die quasi een perfect totaalplaatje liet zien met bijzonder veel ras, stonden zij de eerste jaren toch voornamelijk in de belangstelling van het grote publiek. Terwijl ik Casa Rosa als jeugd en jongere geit misschien wel net onder de andere twee zou plaatsen, moet ik nu concluderen dat ze er echt boven staat en de minste tekenen van ouderdom laat zien. Casa Rosa stal voor mij de show al vroeg op het seizoen. Dat was in het hok bij de famile Groot. Ze wordt door haar eigenaren omschreven als de pitbull, maar wat een type, ras, expressie toont zij!! Iemand die dag wees me er op dat er geen enkele dochter van haar stond en ze dus niet super fokt. Jamaar… er zijn ook nog maar twee geitjes uit haar geboren en de broertjes waren dus in de meerderheid en hebben wel al van zich laten spreken. De dominantie waarmee de familie Vaessen de Belgische keuringen regeert, is dan ook alleen voor hen weggelegd. Dieren als Elfje, Galaxy, Ginger, maar ook de nieuwe garde van voornamelijk Constantijn vh Averheino hebben een overvloed aan type. Ondertussen ben ik met Casa Rosa beland op de openshow in Den Ham, laatste rubriek oudere geiten. Beste rubriek van de dag en winst voor die andere kanjer, Caitlyn. Casa Rosa moet vrede nemen met de tweede plaats. Vinden we op de 1D-plaats ene Ursela 375 vh Averheino. Geen geit die op vijf jarige leeftijd zo weinig slijt, zeg maar eerder jeugd toont. Ik heb haar al meerdere malen bejubeld met ras en type, alleen jammer van het staartje. Maar als ze in goede gezondheid blijft verkeren, dan kan ik u nu al beloven dat ze eerstvolgend(e) jaar(en) op de eerste plek te vinden is bij de veterane geiten. Terugkomend op Caitlyn vd Loarikshoeve. Voor het eerst kon ze niet helemaal imponeren met haar fraaie type en voorhand omdat er dus ietwat slijt op zit. Als jeugd en jongere geit was deze Cameron-dochter met dagen werkelijk fenomenaal en niet te verslaan. Zoiets fok je maar 1 keer in je leven, zei iemand me die in de jaren 90’ op een gegeven moment ook die status had met een zwart dier. Maar als ik zie wat moeder Cameron op zevenjarige leeftijd nog steeds weet te presteren, dan is de moeder toch nog iets completer als geit dan Caitlyn omdat zij de lijn langer kan doortrekken en een bijna even mooi plaatje liet zien als haar dochter. Ik bewonder het trouwens dat de familie Bolmer, ondanks dat Cameron al vele successen heeft behaald haar nog steeds showt in de ring. In deze tijd is het voor weinig dieren weggelegd om op die leeftijd zo’n prestaties neer te leggen. Een foto van deze imponerende geit kan niet ontbreken… Ik ga verder met een Belgisch pareltje, waar ik enerzijds bij momenten toch wel van genoten heb, maar die anderzijds toch ook net onder de verwachtingen bleef. Jessie vd Vossenpoel op de Belgische nationale in Alken…. showt perfect, prachtig type, met dikke plussen in kop en hals, een flinterdun glanzend vachtje. Een streling voor het oog. Straalt ze niet op deze foto (in strijd voor het dagkampioenschap)? Andere momenten dit jaar was ze net iets te schraal om in dit kwaliteitsveld mee te strijden met de allerbeste. Als ik nu zo heb teruggekeken op 2016, dan mogen we toch zeker niet klagen over de kwaliteit van onze kampioenen. Jammer genoeg volgen de bokken al een tijdje niet dit patroon….
Wie kan me vertellen waarom dit zo is?
2 Comments
Albert
8/2/2017 06:26:54 am
Maarten hoe kan het dat Brenda als stalnaam v/d Laorikshoeve heeft en gefokt is door G. Nijboer met stalnaam v/d Empne.
Reply
Rick
8/2/2017 07:15:10 am
Hallo Albert,
Reply
Leave a Reply. |
Archieven
March 2024
|